فکر این که برادران یک بخش مشابه در ارگان های کشور را مثل روابط عمومی گرد هم آورند فکر خوبی است. ما در نظام خود احتیاج به یک انسجام حقیقی از هر طریق ممکن داریم. یکی از طرق هم همین است که عرف روابط عمومی در وزارتخانه همگون و هم¬نوا شود و حداقل فایده این کار بهره¬گیری از تجربیات یکدیگر است. در مورد خود روابط عمومی، برادران شاغل در این کار به شأن و مسئولیت کار واقف هستند؛ به خصوص در این ایام که با مسئولان کشور تماس گرفتند و نقطه نظرها روشن شده است. روابط عمومی¬ها می دانند کارشان چیست و چه توقعی از آن¬ها می¬رود. شاید کار روابط عمومی¬ها بتوان به عنوان رابط بین دستگاه¬ها و مردم ملاحظه کرد.”
”روابط عمومی¬ها باید ببینند خلأیی که وجود آن¬ها را ضروری کرده است، چیست؟ عشق به خدمت گاهی در برخی از افراد و دستگاه¬ها موجب می¬شود که قلمرو وسیع¬تری را برای کار خود جست و جو کنند و در نتیجه تداخل بخش¬های مختلف پیش می¬آید. جای روابط عمومی¬ها باید روشن شود و باید روشن شود منظور از رابطه با مردم چیست؟ یعنی مردم باید از ما چه چیزهایی را بدانند؟”
”بعضی معتقدند که روابط عمومی¬ها بایستی حقیقت مطلب در مورد دستگاه¬ها را بیان کنند؛ زیرا مردم انتظار و توقع دارند که همه واقعیت¬ها را بشنوند. بعضی هم عقیده دارند علاوه بر گفتن این حقیقت باید نظر مردم نسبت به آن وزارتخانه نیز مشخص و منعکس شود. عده¬ای می¬گویند تنها چیزهای امیدبخش را باید به مردم گفت و مطالب
یأس آفرین را نباید ارایه داد. روابط عمومی¬ها باید روش خود را از بین سلیقه¬ها انتخاب کنند. به نظر من شما باید مشخص کنید انتظار مردم و دستگاه¬ها از شما چیست؟ باید با مردم صادقانه رفتار شود و با زبان فریب با آنها رفتار نشود. مهمترین ممیزه جمهوری اسلامی ایران در بخش تشکیلات این است که مردم، مسئولان را از خود دانسته و توقع غیر واقعی شنیدن و حرف سست شنیدن را ندارند. آنان حرف صادقانه می¬خواهند”.
”باید مردم به دستگاه¬ها اطمینان پیدا کنند. دادن وعده¬های پوچ و واهی به مردم لزومی ندارد؛ در بیان حقیقت زبان صدق لازم است. ما بایستی بلندگوی مردم نسبت به خود را همواره باز نگه داریم. به هر صورتی که ممکن است ما باید همیشه به گوش باشیم وگرنه چیزهایی از ما فوق می¬شود که در تصمیم گیری¬های ما مؤثر خواهند بود. نقص بزرگ، دچار شدن به افراط یا تفریط در رابطه با مردم است. به این معنی که گاهی آن قدر چیزی نگفته¬ایم که اصلاً مردم اطلاعی از جریانات پیدا نکرده¬اند. مثلاً هنوزا از کارهایی که شده است، خبر ندارند. مردم نمی دانند که پس از پیروزی انقلاب چه تحولاتی صورت گرفته و همین امر موجب شد که امام (ره) فرمودند: «مسئولان باید کارهای خود را به مردم گوشزد کنند.» گاهی هم در تبلیغ و بیان مطلب چنان زیاده روی و بد لحنی کرده¬ایم که به ضد تبلیغ مبدل شده است و آثار بد آن از تبلیغات سوء شاید کمتر نباشد. گاهی مطالب در صداوسیما بد بیان و ارایه می¬شود و گاهی تبلیغ به نوعی در صداوسیما مطرح می¬شود که گویی دشمن آنها را تهیه کرده است.”
”زبان تبلیغ بهترین و لحن تبلیغ گاهی در خدمت ضد تبلیغ قرار می¬گیرد. بسیاری از اخباری که به رسانه¬ها داده
می¬شود از طریق روابط عمومی صورت می¬گیرد و باید از افراط و تفریط دور باشد. در عین حال مسئولان در تنظیم خبر و در ارایه خبر مسئول هستند. نکته دیگر این است که برادران باید قدری در توسعه دادن به انتشارات
روابط عمومی¬ها قناعت کنند. زیرا زیاد شدن خبرها هم هیچ لزومی ندارد. روح مصوبات مجلس هم همین بود که جلوی این کار را بگیرند. اما این توسعه متأسفانه هنوز هم وجود دارد. اما کارهای ابتکاری را باید توسعه داد.
 از جمله نظارت دادن خود مسئول به کار خود وی و تهیه جدول¬ها و نمودارها برای دیدن مسئولان که چه کارهایی کرده است.”
”روابط عمومی بهترین نمایانگر اوضاع داخلی وزارتخانه از یک سو و از سوی دیگر منعکس کننده چگونگی مسایلی است که در آن نهاد می¬گذرد. سلامت یک دستگاه به اتصال اجزای آن و هم نوایی و هم سازی آنها ارتباط دارد. روابط عمومی¬ها می¬توانند فعالیت نهادها را ارزیابی و منعکس کنند و مشخص کننده روش¬ها و نقص¬های دستگاه مربوط خود باشند.